Dbaj o nią: kodeks dżentelmena

W odwiecznej walce człowieka z płaszczem trzeba, jak wiadomo, stawać po stronie słabszego, czyli człowieka. Pomóż jej go założyć i zdjąć. W teatrze czy innym miejscu z szatnią pomóż partnerce zdjąć płaszcz wcześniej i sam przekaż go szatniarce. Podobnie zrób w drodze powrotnej – przynieś jej okrycie sam, by nie musiała się gnieść w tłoku.

Walka z parasolem

Tu sojusznikiem jest zdrowy rozsądek, bo co począć, gdy partnerka jest o głowę wyższa? Jeżeli jednak nie, to oczywiście Ty trzymasz i pilnujesz, by to właśnie ją chronił, a nie sprawiedliwie po pół każdego. Kobietę prowadzimy z dala od jezdni grożącej zachlapaniem, a sam parasol zamykamy i otrzepujemy przed drzwiami. 

Całowanie w rękę jest nieco retro i wzbudza zdziwienie obcokrajowców (ciekawe, że francuskie całowanie w policzek obcej osoby nie wzbudza), ale nadal się je spotyka. Dobrze pamiętać, że jeżeli już, całujemy wyłącznie w pomieszczeniach, nie na dworze, i ze schylamy się do dłoni, a nie podnosimy ją do ust. Przyjmuje się, że jest to forma zarezerwowana dla pań pamiętających występy na żywo Jana Kiepury, ale i innym może być miło.

Walka z drzwiami

Wiadomo, że panie przodem, ale nie gdy mamy przed sobą ciężkie, wahadłowe drzwi. To mężczyzna wchodzi pierwszy, przytrzymuje skrzydło i przepuszcza kobietę. Idziemy też pierwsi, gdy widzimy, że za drzwiami kłębi się dziki tłum, np. w knajpie lub na koncercie.

Gdy kobieta zamierza wsiąść do auta, mężczyzna otwiera przed nią drzwi i ewentualnie pomaga jej wsiąść. Sam, jeżeli jest kierowcą, obchodzi auto z przodu i zajmuje miejsce. Podobnie jest przy wysiadaniu: kobieta siedzi i czeka, aż mężczyzna otworzy drzwi i pomożę jej wysiąść. Podobno po tych gestach można poznać, czy para to kochankowie czy małżeństwo.

Walka w restauracji

Mężczyzna prowadzi kobietę do stolika, odsuwa jej krzesło i pomaga usiąść. Gdy kobieta wstaje od stołu, dżentelmen także powinien wstać na chwilę (ale gdy jecie w ogródku, to już nie) i to on składa zamówienie u kelnera dla dwojga. Także płaci za dwoje. Stanowczo.

I pamiętaj: Szarmanckim nie jest się tylko dla swojej kobiety, ale dla wszystkich.  

MH 12/2014