Jak przemawiać bez tremy

Okazuje się, że jedną z najczęstszych obecnie fobii jest lęk przed wystąpieniami publicznymi. Wszyscy go przeżywają, ale niektórzy potrafią całkiem nieźle go okiełznać, podczas gdy inni przed nim kapitulują. "Publiczne wystąpienia są sprawdzianem zdolności przywódczych" - twierdzi T. J. Walker, amerykański trener komunikacji społecznej.

Dobrzy mówcy wciąż powiększają grono swoich sympatyków. Umiejętnie lansują własne poglądy i pomysły. A to oznacza lepszą pozycję w firmie i wyższe zarobki.

Przełam strach

Nie ma dobrych mówców bez praktyki. "Opowiadanie kawałów przed publicznością i inne kabaretowe wygłupy to najlepsze lekarstwo na strach przed wystąpieniami publicznymi - radzi Joe Kita, redaktor amerykańskiego MH. - Własną szkołę opanowywania strachu zaliczyłem w kabarecie komediowym w Filadelfii. W piątkowy wieczór w zatłoczonym klubie wydusiłem z siebie kilka gagów, które wcześniej skrzętnie przygotowałem. Całość trwała jakieś pięć minut, po czym... zapadła grobowa cisza. Oprócz dwóch głupawych chichotów, których nie liczę.

Po przełknięciu niewyobrażalnego wstydu pomyślałem sobie, że nic gorszego nie może już mi się w życiu przytrafić. Od tej pory, kiedy przemawiam do różnego rodzaju publiczności, zawsze myślę o tym nieudanym debiucie komika. Przy nim wszystkie inne wystąpienia publiczne wydają się przyjemne i łatwe jak zjedzenie bułki z masłem".

Koncentruj się na wcześniejszych sukcesach

Przed swoim wystąpieniem przypomnij sobie chwile, kiedy udało Ci się zrobić wrażenie na słuchaczach. Dodaj sobie pewności siebie i wypisz na kartce pięć powodów, by dobrze osobie myśleć. Np.: "Jestem w porządku, ponieważ świetnie się przygotowałem". "Ludzie będą chcieli mnie słuchać, ponieważ już raz (dwa razy, kilka razy) udało mi się nawiązać dobry kontakt z słuchaczami". Itp. Z tym pozytywnym uczuciem rozpocznij wystąpienie.

Zrób mocne wejście

Pamiętaj, że nigdy nie będziesz miał drugiej okazji, żeby wywrzeć pierwsze wrażenie. Zaprezentuj się głośno, wyraźnie, swobodnie i z pogodną, uśmiechniętą twarzą. Powiedz anegdotę, dowcip, skomentuj wczorajszy mecz.

Obserwuj reakcje słuchaczy. Jeśli ziewają, rozmawiają między sobą - natychmiast zmień ton lub tempo głosu. Wciągnij ich w dyskusję. Jeśli chcesz, by zainteresowali się Twoim wykładem, na wstępie powiedz im, że będziesz zadawał pytania.

Dbaj o utrzymanie kontaktu wzrokowego

Nie mów do ściany czy do okna. Patrz w oczy poszczególnym słuchaczom. To bardzo wzmacnia siłę Twoich słów i podnosi Twoją wiarygodność.

Żadnych rozbudowanych zdań, przemądrzałych słów i sformułowań. Może i robią wrażenie na niektórych słuchaczach, ale u reszty wywołują odruch niechęci. Jeśli istnieje obawa, że słuchacze nie znają jakichś słów, czy pojęć - absolutnie ich nie używaj .Nikt i tak tego nie zapamięta.

Trzymaj się tematu

Ale pozwól od czasu do czasu słuchaczom odpocząć chwilkę, robiąc zabawną uwagę na inny temat. Ale pod warunkiem, że jesteś gruntownie przygotowany i odejście od tematu nie wygląda tak, jakby nagle zabrakło Ci wątku.

Streszczaj się

Rozwlekłe przemówienia, nawet najbardziej błyskotliwe, szybko się nudzą, ponieważ ludzie znacznie gorzej zapamiętują informacje usłyszane niż zobaczone. Lepiej planować wystąpienia krótsze i je rozbudowywać wmiarę zainteresowania, niż odwrotnie.

Stosuj cytaty

Przygotuj maksymy i cytaty znanych ludzi, także te pikantniejsze czy kontrowersyjne. Sprawiają, że audytorium się ożywia, rozluźnia, ale także lepiej koncentruje, żeby zrozumieć przesłanie lub polemizować.

Daj czas słuchaczom

Nie przypieraj ich do muru, zmuszając do natychmiastowych konkluzji. Bardziej zaangażują się w odbiór Twojego wystąpienia, jeśli pozwolisz im chwilę pomyśleć.

Odwołuj się do praktyki

Jeśli to, co mówisz, zawiera tylko teorię, możesz być pewien, że zanudzisz słuchaczy. Największą sztuką jest zaprezentowanie teorii na przykładach z codziennego życia.

Obserwuj najlepszych

Podpatruj polityków, prowadzących programy telewizyjne, satyryków. Zastanów się, co sprawia, że akurat tego gościa słuchasz z zainteresowaniem, a inny wywołuje ziewanie. Intonacja głosu? Spojrzenie? Gestykulacja? Wszystko razem?

Mów w pierwszej osobie

"Sądzę, uważam, myślę, postanowiłem, zrobiłem...", zamiast bezosobowo, np. "Powszechnie uważa się...", "Najnowsze dane wskazują..." itp. Przekaz personalny łatwiej trafia do celu.

Dobre porównania

Wcześniej przygotuj przenośnie i porównania. Działają na słuchaczy magnetycznie, ale mogą się okazać nietrafione. Zanim ich użyjesz, przekonaj się, jakie wrażenie wywierają na Twoich przyjaciołach lub rodzinie. Używaj porównań odwołujących się do sportu, armii, przyrody czy sukcesów uznanych na rynku firm.

Zbieraj anegdoty i ciekawe opowiadania

Przydadzą Ci się jako przerywniki. Można je znaleźć w książkach, prasie, telewizji, internecie. Ludzie łatwiej zapamiętują poważne treści, gdy kojarzą je zmniej poważnymi.

Dbaj o mowę ciała, ale bez przesady

Mowa ciała nie pomoże, kiedy mówisz ewidentne bzdury. Natomiast warto nad nią panować. Należy unikać gestów świadczących o nerwowości i braku pewności siebie. Jeżeli odruchowo wykonujesz nerwowe gesty rękami (skubanie paznokci, pocieranie nosa, ucha itp.) opanujesz je, biorąc do ręki wskaźnik, ołówek itp. Stój wyprostowany, w lekkim rozkroku, swobodnie. Możesz też lekko gestykulować.

Zakończ

Niepewni mówcy, chcąc jak najszybciej skończyć i uciec, zapominają o dobrym finiszu. Adobry finisz jest tak samo ważny, jak dobry początek. Podsumuj swoją wypowiedź, wyjaśnij ewentualne niejasności i z uśmiechem podziękuj słuchaczom.

MH