Forum - Waszym zdaniem: Pieniądze/Kariera

• 

  przez ~adrian,
  2009-01-09 12:45:22

  Właściwie to jest problem raczej mojej psychiki a nie mojego zajęcia. Jestem studentem i miałem na przerwie świątecznej dużo czasu i dużo prac i projektów do roboty, jednak nie potrafie znalezc motywacji, żeby cokolwiek zacząc robic... A jeśli zaczynam to po chwili mi odchodzi. Dodatkowo mam wiele spraw do roboty bo to pies z ktorym trzeba pare razy na dzień wyjsc na spacer to jedzenie zrobic itp:/ A dodtatkowo nie potrafie się skupic na jednej rzeczy dluzszy czas. Moze ktos mi cos poradzic?

  Właściwie to jest problem raczej mojej psychiki a nie mojego zajęcia. Jestem studentem i miałem na przerwie świątecznej dużo czasu i dużo prac i projektów do roboty, jednak nie potrafie znalezc motywacji, żeby cokolwiek zacząc robic... A jeśli zaczynam to po chwili mi odchodzi. Dodatkowo mam wiele spraw do roboty bo to pies z ktorym trzeba pare razy na dzień wyjsc na spacer to jedzenie zrobic itp:/ A dodtatkowo nie potrafie się skupic na jednej rzeczy dluzszy czas. Moze ktos mi cos poradzic?

• 

  przez ~saber,
  2009-01-09 14:33:32

  Też jestem studentem. Przez przerwę świąteczną nie zrobiłem absolutnie nic. Wręcz, kiedy ona się już zaczynała kończyć nawet byłem na siebie o to zły. Często tak mam że z jednej strony nie mam motywacji i absolutnie nic mi się nie chce, a z drugiej nie robię nic produktywnego i np. patrze się tempo w monitor komputera nawet nie mając pomysłu na to jak mogę się kreatywnie opier... ać robieniu różnych rzeczy W momencie kiedy ten stan zaczął mnie już wpieniać to to na mnie podziałało i ostatnio udało mi się zrobić ...więcej

  Też jestem studentem. Przez przerwę świąteczną nie zrobiłem absolutnie nic. Wręcz, kiedy ona się już zaczynała kończyć nawet byłem na siebie o to zły. Często tak mam że z jednej strony nie mam motywacji i absolutnie nic mi się nie chce, a z drugiej nie robię nic produktywnego i np. patrze się tempo w monitor komputera nawet nie mając pomysłu na to jak mogę się kreatywnie opier... ać robieniu różnych rzeczy W momencie kiedy ten stan zaczął mnie już wpieniać to to na mnie podziałało i ostatnio udało mi się zrobić kilka rzeczy na uczelnie z wyprzedzeniem (co do tej pory bardzo rzadko się zdarzało czyt. prawie nigdy). Trzeba chyba w kwestiach różnych prac czy projektów na uczelnie robić jakieś postanowienia i organizować czas. Ja osobiście mam dużo większe szanse na zrobienie czegoś, jak powiem sobie: "Ok Michał, dzisiaj się opie..., jutro zrobisz tyle tego i tamtego". Zabrzmi to jakbym cytował książkę do zarządzania, ale chyba to jest trochę tak jak z celami w organizacji. Jak nie postawisz ich konkretnych i umieszczonych w czasie to nic to nie da i nie zmieni.To co na pewno motywuje każdego do zrobienia czegoś to goniące terminy. Z ręką na sercu, zawsze jak wyjdzie, że na jutro muszę coś zrobić i nie ma już możliwości jak to odłożyć to zawsze to zrobię Więc może wyjściem jest stawianie sobie samemu różnych terminów Muszę to sam potrenować.

• 

  przez ~adrian,
  2009-01-10 22:17:41

  W sumie nie mam pojęcia jak zalicze semestr ale mam jeszcze poltorej tygodnia więc chyba też sobie zorganizuje jakoś czas i postaram sie to zrobic bo w innym wypadku chyba od nowa bede musial wszystko zaczynac:/ Ale dzieki za porade

  W sumie nie mam pojęcia jak zalicze semestr ale mam jeszcze poltorej tygodnia więc chyba też sobie zorganizuje jakoś czas i postaram sie to zrobic bo w innym wypadku chyba od nowa bede musial wszystko zaczynac:/ Ale dzieki za porade

• 

  przez ~beloved,
  2009-01-10 22:45:39

  Jesteś studentem pierwszego roku ? Jeśli tak, to wierz mi, większość ma takie problemy . Wiem to po sobie, jak zacząłem studiować to zmienił się zupełnie mój sposób myślenia, trochę się pogubiłem i zajęło mi to trochę czasu, zanim się poskładałem i postawiłem sobie jasno cele. Miałem 4 poprawki po pierwszym semestrze i bardzo mało czasu na zaliczenie ich, a bardzo mi zależało żeby zostać na studiach (a miałem problemy ze zorganizowaniem sobie czasu, tak jak Ty). Teraz jak sobie pomyślę, co przeszedłem wtedy, il...więcej

  Jesteś studentem pierwszego roku ? Jeśli tak, to wierz mi, większość ma takie problemy . Wiem to po sobie, jak zacząłem studiować to zmienił się zupełnie mój sposób myślenia, trochę się pogubiłem i zajęło mi to trochę czasu, zanim się poskładałem i postawiłem sobie jasno cele. Miałem 4 poprawki po pierwszym semestrze i bardzo mało czasu na zaliczenie ich, a bardzo mi zależało żeby zostać na studiach (a miałem problemy ze zorganizowaniem sobie czasu, tak jak Ty). Teraz jak sobie pomyślę, co przeszedłem wtedy, ile mnie to nerwów kosztowało (nie mówiąc już o 2 straconych wyjazdach na narty z przyjaciółmi), to robię wszystko żeby tego nie doświadczać znowu. Ustalam sobie zawsze "deadline", czyli np. mówię sobie - do wtorku muszę zrobić to, to i tamto. Wierz mi, że takie zorganizowane, troche nawet rozpisane życie jest dużo przyjemniejsze i łatwiej znaleźć czas na "małe przyjemności" . Pozdrawiam i nie poddawaj się!

• 

  przez ~dani0,
  2009-01-11 16:29:41

  Widzę jesteśmy na tym samym etapie niestety ja jeszcze nie studiuje ale przygotowuje się do matury. Rzeczywiście tak jak chłopaki pisali wyżej przez pierwszy semestr opi... się wybitnie nawet nie ruszało mnie żeby zacząć robić sobie serwer na Freebsd uczyć się tego systemu a przecież lubię komputery i pracuje w tym zawodzie. Napisałem podobny temat na forum i rzeczywiście po odpowiedziach doszedłem do wniosku że trzeba się ruszyć w końcu nie można tak bytować trzeba się zmobilizować do działania, może nie stracę...więcej

  Widzę jesteśmy na tym samym etapie niestety ja jeszcze nie studiuje ale przygotowuje się do matury. Rzeczywiście tak jak chłopaki pisali wyżej przez pierwszy semestr opi... się wybitnie nawet nie ruszało mnie żeby zacząć robić sobie serwer na Freebsd uczyć się tego systemu a przecież lubię komputery i pracuje w tym zawodzie. Napisałem podobny temat na forum i rzeczywiście po odpowiedziach doszedłem do wniosku że trzeba się ruszyć w końcu nie można tak bytować trzeba się zmobilizować do działania, może nie stracę wszystkiego ale na pewno będzie trudno jak nie zdam. Więc głowa do góry i rusz się to Twoje życie

• 

  przez ~kamil,
  2009-01-11 23:12:47

  Panowie,Nie wiem czy to pocieszające, może bardziej dołujące. Problem jest dość znany w psychologii, nosi nazwę prokrastynacji. Jest określany także potocznie jako "syndrom studenta". Jak bardzo trafna jest ta nazwa, widać po tym temacie. Ogólnie problem polega na tym, że efektów wykonywanej pracy nie widać od razu (tylko na koniec - na przykład - semestru). Sam jestem studentem, dodatkowo pracującym. Miałem problemy z zabieraniem się do pewnych zajęć (choć bardziej obowiązków) na przełomie pierwszego ...więcej

  Panowie,Nie wiem czy to pocieszające, może bardziej dołujące. Problem jest dość znany w psychologii, nosi nazwę prokrastynacji. Jest określany także potocznie jako "syndrom studenta". Jak bardzo trafna jest ta nazwa, widać po tym temacie. Ogólnie problem polega na tym, że efektów wykonywanej pracy nie widać od razu (tylko na koniec - na przykład - semestru). Sam jestem studentem, dodatkowo pracującym. Miałem problemy z zabieraniem się do pewnych zajęć (choć bardziej obowiązków) na przełomie pierwszego i drugiego roku. Teraz jest już nieźle.Nie czuję sie właściwą osobą do udzielania rad, ale proponuję zakupić sobie ładny kalendarz i notować w nim tematy do zrobienia na każdy dzień. Pomaga także w organizowaniu czasu. To jednak tylko pomoc, przede wszystkim trzeba po prostu wziąć się w garść. Czego Wam i sobie życzę!KS

• 

  przez ~czytacz,
  2009-01-11 23:24:29

  Moja siostra studiuje w UK i co z nia rozmawiam, to ma cos do przygotowania na "next week". Prowadzacy zajecia, jak w normalnej szkole zadaja im mnostwo drobnych, ale wymagajacych sporo nakladow czasu i energii prac zaliczeniowych, zmuszajac ich do regularnej i systematycznej pracy. Sam ze studiow pamietam, ze ciezko bylo mi sie zmobilizowac, kiedy dowiadywalem sie, ze na jakims przedmiocie mam do przygotowania 2 prace na rok z terminami oddania na koncu semestrow.Generalnie mam sporo zastrzezen do spo...więcej

  Moja siostra studiuje w UK i co z nia rozmawiam, to ma cos do przygotowania na "next week". Prowadzacy zajecia, jak w normalnej szkole zadaja im mnostwo drobnych, ale wymagajacych sporo nakladow czasu i energii prac zaliczeniowych, zmuszajac ich do regularnej i systematycznej pracy. Sam ze studiow pamietam, ze ciezko bylo mi sie zmobilizowac, kiedy dowiadywalem sie, ze na jakims przedmiocie mam do przygotowania 2 prace na rok z terminami oddania na koncu semestrow.Generalnie mam sporo zastrzezen do sposobu organiacji i prowadzenia zajec na wspolczesnych polskich uczelniach, szczegolnie humanistycznych, ktore nijak nie przystaja do naszych czasow (wlacznie z wykladowcami), ale to juz temat na zupelnie inny watek...

• 

  przez ~Pafii,
  2009-01-15 09:23:30

  Teorie teoriami, a życie trzeba chwytać, bo przelatuje przez palce. Etapy życiowe to normalka, pierwszy raz to, potem tamto i jeszcze długo stresować będą nas różne sytuacje. Dobrym, bodaj najlepszym rozwiązaniem jest jednak planowanie, kalendarz z wpisanymi weń zamierzeniami. Nie jest to na początku fajne, bo układa nam działania w/g wzoru, ale jednak konieczne na dłuższą metę ( wyjątek stanowi życie pustelnicze).Recepta, aby nie filozofować: KALENDARZ + DOKŁADNIE CO CHCEMY DZIŚ I JUTRO ZROBIĆ = POJUTRZE JEST J...więcej

  Teorie teoriami, a życie trzeba chwytać, bo przelatuje przez palce. Etapy życiowe to normalka, pierwszy raz to, potem tamto i jeszcze długo stresować będą nas różne sytuacje. Dobrym, bodaj najlepszym rozwiązaniem jest jednak planowanie, kalendarz z wpisanymi weń zamierzeniami. Nie jest to na początku fajne, bo układa nam działania w/g wzoru, ale jednak konieczne na dłuższą metę ( wyjątek stanowi życie pustelnicze).Recepta, aby nie filozofować: KALENDARZ + DOKŁADNIE CO CHCEMY DZIŚ I JUTRO ZROBIĆ = POJUTRZE JEST JUŻ ŁATWIEJ PLANOWAĆ. I sam nawyk zostaje na długo, bez frustracji i zakłopotania. Pozdrawiam studentów i jeszcze paru innych gości.

• 

  przez ~shaq44,
  2009-01-15 10:02:35

  Ja to już eksstudent - z wykształceniem prezydenckim :] Została mi tzn. magisterka do obrony...Powiem wam tak. Większość studentów nie rozumie sensu studiowania. To nie liceum, gdzie obowiązuje jakiś program i się go realizuje. Owszem na koniec semestru/roku trzeba zaliczyć jakąś tam wiedzę, ale studiuje się przede wszystkim po to, by samemu zgłębić swój wybrany temat. Na początku powinno się mniej więcej znaleźć kierunek, który nas interesuje, po czym z biegiem lat go zawężać aż do pracy dyplomowej, która jest ...więcej

  Ja to już eksstudent - z wykształceniem prezydenckim :] Została mi tzn. magisterka do obrony...Powiem wam tak. Większość studentów nie rozumie sensu studiowania. To nie liceum, gdzie obowiązuje jakiś program i się go realizuje. Owszem na koniec semestru/roku trzeba zaliczyć jakąś tam wiedzę, ale studiuje się przede wszystkim po to, by samemu zgłębić swój wybrany temat. Na początku powinno się mniej więcej znaleźć kierunek, który nas interesuje, po czym z biegiem lat go zawężać aż do pracy dyplomowej, która jest esencją naszych poszukiwań. A nauka innych przedmiotów jest tylko do tego dodatkiem - oczywiście mówię o teorii i zasadzie nie praktyce.I z tego względu powinno się:a> zaliczać przedmioty nieinteresujące. Dobrze się do nich przykładać, bo jednak jakkolwiek daleko, to zawsze wiążą się z naszą dziedziną naukib> pogłębiać wiedzę na studiowany temat - przecież nas to ma interesować, jakiś wycinek - więc nie ma z tym problemu, bo przecież jak coś nas interesuje, to wchodzi do głowy jak masłoc> szukać odpowiednich profesorów, którzy mogą nam pomóc zdobyć więcej informacji - nikt nie powiedział, że jesteśmy zamknięci tylko na naszym wydziale. Są inne - w obrębie naszego uniwersytetu etc.d> jak najwcześniej zacząć pisać pracę mgre> obronić sięZaraz pewnie powiedzie, że praca mgr jest przestarzałą formą... Cóż. Inaczej wszystkie szkoły przeistoczyłyby się w zawodówki, przyuczające ludzi bez pasji do konkretnych zawodów... Imho oczywiście...Ja sobie dobrze wspominam studia. Trafiłem dobrze, ale za drugim razem. Najpierw studiowałem prawo - to nie kierunek był dla mnie, od ludzi przez tematy po klimat i korporacyjność. Zrezygnowałem, mimo presji rodziny i problemów. Zrezygnowałem, mimo iż po pierwszym roku dostałem od nich stypendium za średnią. Stwierdziłem, że nie ma sensu marnować życia na coś, co mnie nie interesuje...Wybrałem dziennikarstwo. I od pierwszych zajęć wiedziałem, że to jest to. To kierunek na tyle otwarty i szeroki - niektórzy mówią, że to żaden kierunek tylko zlepek tego i owego, mają rację, że każdy może znaleźć w nim miejsce (no prawie każdy). Szybko też znalazłem grupę profesorów, którzy dalej mną pokierowali. Wydaje mi się, że nie ma sensu się kisić w czymś, co nam nie odpowiada... Ja przez studia przeszedłem, bez ani jednej poprawki ale nie dla tego, ze jestem genialny, ale dla tego, że każdy przedmiot traktowałem jako fun a nie konieczność...Polecam przemyśleć, czy na pewno jesteśmy na dobrej drodze...

• 

  przez ~Pafii,
  2009-01-15 10:09:19

  \'Shaq44\' napisał(-a):Ja to już eksstudent - z wykształceniem prezydenckim :] Została mi tzn. magisterka do obrony...Powiem wam tak. Większość studentów nie rozumie sensu studiowania. To nie liceum, gdzie obowiązuje jakiś program i się go realizuje. Owszem na koniec semestru/roku trzeba zaliczyć jakąś tam wiedzę, ale studiuje się przede wszystkim po to, by samemu zgłębić swój wybrany temat. Na początku powinno się mniej więcej znaleźć kierunek, który nas interesuje, po czym z biegiem lat go zawężać aż do pracy ...więcej

  \'Shaq44\' napisał(-a):Ja to już eksstudent - z wykształceniem prezydenckim :] Została mi tzn. magisterka do obrony...Powiem wam tak. Większość studentów nie rozumie sensu studiowania. To nie liceum, gdzie obowiązuje jakiś program i się go realizuje. Owszem na koniec semestru/roku trzeba zaliczyć jakąś tam wiedzę, ale studiuje się przede wszystkim po to, by samemu zgłębić swój wybrany temat. Na początku powinno się mniej więcej znaleźć kierunek, który nas interesuje, po czym z biegiem lat go zawężać aż do pracy dyplomowej, która jest esencją naszych poszukiwań. A nauka innych przedmiotów jest tylko do tego dodatkiem - oczywiście mówię o teorii i zasadzie nie praktyce.I z tego względu powinno się:a> zaliczać przedmioty nieinteresujące. Dobrze się do nich przykładać, bo jednak jakkolwiek daleko, to zawsze wiążą się z naszą dziedziną naukib> pogłębiać wiedzę na studiowany temat - przecież nas to ma interesować, jakiś wycinek - więc nie ma z tym problemu, bo przecież jak coś nas interesuje, to wchodzi do głowy jak masłoc> szukać odpowiednich profesorów, którzy mogą nam pomóc zdobyć więcej informacji - nikt nie powiedział, że jesteśmy zamknięci tylko na naszym wydziale. Są inne - w obrębie naszego uniwersytetu etc.d> jak najwcześniej zacząć pisać pracę mgre> obronić sięZaraz pewnie powiedzie, że praca mgr jest przestarzałą formą... Cóż. Inaczej wszystkie szkoły przeistoczyłyby się w zawodówki, przyuczające ludzi bez pasji do konkretnych zawodów... Imho oczywiście...Ja sobie dobrze wspominam studia. Trafiłem dobrze, ale za drugim razem. Najpierw studiowałem prawo - to nie kierunek był dla mnie, od ludzi przez tematy po klimat i korporacyjność. Zrezygnowałem, mimo presji rodziny i problemów. Zrezygnowałem, mimo iż po pierwszym roku dostałem od nich stypendium za średnią. Stwierdziłem, że nie ma sensu marnować życia na coś, co mnie nie interesuje...Wybrałem dziennikarstwo. I od pierwszych zajęć wiedziałem, że to jest to. To kierunek na tyle otwarty i szeroki - niektórzy mówią, że to żaden kierunek tylko zlepek tego i owego, mają rację, że każdy może znaleźć w nim miejsce (no prawie każdy). Szybko też znalazłem grupę profesorów, którzy dalej mną pokierowali. Wydaje mi się, że nie ma sensu się kisić w czymś, co nam nie odpowiada... Ja przez studia przeszedłem, bez ani jednej poprawki ale nie dla tego, ze jestem genialny, ale dla tego, że każdy przedmiot traktowałem jako fun a nie konieczność...Polecam przemyśleć, czy na pewno jesteśmy na dobrej drodze...O rany, ale to życie skomplikowało nam życie. NIE WIERZCIE FRUSTRATOM. RÓBCIE SWOJE I DO PRZODU. ŻYJCIE LUDZISKA I UŚMIECHAJCIE SIĘ DO SIEBIE SZCZERZE. Rany wojenne leczmy dobrze i fachowo i nie przynudzajmy historiami z horroru.

• ODPOWIEDZ +

 

 

 

Wypełnij to pole:

DODAJ KOMENTARZ