Przysiad ze sztangą: jak uniknąć kontuzji?

Jedno powtórzenie za daleko

To słowo, przez które czasami z gry na długie miesiące wyłącza nas kontuzja, składa się z siedmiu liter, a pierwszą z nich jest "a". Tak, mowa o ambicji, która w normalnej dawce raczej pomaga niż przeszkadza. Bywa jednak, że zaślepieni żądzą lepszych efektów trenujemy ponad siły i nie dostrzegamy tego momentu, w którym należy sztangę odłożyć i chwycić bidon z wodą. Poznaj symptomy, które wyraźnie dadzą Ci do zrozumienia, że to był ostatni przysiad w serii. 

1. Sztangę trzymaj tak mocno, jak tylko dasz radę. Ściągnij łopatki i napnij brzuch. Patrz przed siebie.  

2. Każde powtórzenie zaczynaj wyraźnym pchnięciem biodrami w tył. Zacznij uginać kolana.

3. Schodząc w dół, pochylaj się do przodu, aby sztanga znajdowała się dokładnie nad stopami.

4. Gdy kolana zaczną się trząść, naciśnij stopami mocniej na podłoże dla większej stabilizacji.  

5. Jeśli poczujesz, że plecy trochę się zaokrągliły (i znikło wcięcie w odc. lędźwiowym) – przerwij. 

6. Kolejną oznaką, że czas przerwać serię, będzie ten moment, gdy łokcie znajdą się za plecami.  

7. Nie zatrzymuj ruchu, zanim uda będą równoległe do podłoża. To za duży nacisk na kolana.  

8. Powinieneś był przerwać 10 powtórzeń temu, ale ćwiczyłeś dalej...

... aż przygniotła Cię sztanga. 

MH 10/2016