Na co to?
Pompki na poręczach uważane są za ćwiczenie, które przede wszystkim buduje większe i silniejsze mięśnie, angażuje również klatkę piersiową, ramiona, a nawet, choć w dużo mniejszym stopniu, plecy. Główne zaangażowane mięśnie to: część mostkowa mięśnia piersiowego większego, mięsień trójgłowy ramienia, przednia część mięśnia naramiennego, mięśnie łokciowe.
Pompki na poręczach – faza 1

Poręcze trzymaj równolegle chwytem symetrycznym. Ramiona wyprostowane, łokcie zablokowane. Głowa w pozycji neutralnej. Brzuch i pośladki mocno napięte, łopatki ściągnięte. Korpus bardzo delikatnie pochylony. Nogi wyprostowane, palce stóp obciągnięte. Utrzymuj naturalną krzywiznę kręgosłupa.
Pompki na poręczach – Faza 2

Ruch inicjuje zgięcie stawów łokciowych i opuszczenie tułowia, tak by szczyt barku przeszedł poniżej linii łokcia. Pozycja korpusu ma znaczący wpływ na pracę mięśni zaangażowanych w ćwiczenie. Pochylenie korpusu w przód zwiększy zaangażowanie mięśni piersiowych, natomiast wyprostowana pozycja zdecydowanie mocniej angażuje mięśnie trójgłowe ramienia.
Pompki na poręczach – przedramię

Musi być ustawione prostopadle do ziemi przez cały czas trwania ćwiczenia. Łokieć powinien znajdować się bezpośrednio nad nadgarstkami. Ruch polega nie na cofaniu łokci, lecz na pochyleniu barków do przodu.
Pompki na poręczach – brzuch

Cały czas trzymaj napięty. Mięśnie brzucha utrzymują dolną część pleców w neutralnym położeniu podczas ruchu ciała w górę i w dół. Zapobiegają nadmiernemu wygięciu tułowia i utrzymują go w neutralnym położeniu.
Pompki na poręczach – łokcie

Podczas ruchu w górę i w dół staraj się trzymać łokcie blisko korpusu. Błędem jest rozchylanie ich na boki. Jak daleko zejść w dół? W idealnym świecie szczyt barku powinien znaleźć się poniżej linii łokci.
Pompki na poręczach – zakres

Ruch wykonujemy w pełnym zakresie, co oznacza, że unosimy się do pełnego wyprostu łokci. W górnej pozycji doły łokciowe i bicepsy powinny być skierowane do przodu. Łopatki cały czas ściągnięte, barki w depresji.