Odchudzanie a dieta ketogeniczna - czy to działa?

1. Rozrusznik

Dieta ketogeniczna zakłada bardzo mocne ograniczenie ilości węglowodanów w diecie - do zaledwie 50 g dziennie. Po takim zabiegu organizm, nie dysponując glukozą, musi szukać innego źródła zasilania i znajduje je, utleniając kwasy tłuszczowe. W wątrobie zaczynają się wtedy wytwarzać ciała ketonowe i to one stają się alternatywnym źródłem energii.

ZOBACZ: Wołowina - dlaczego warto ją jeść?

2. Makro

Po początkowym obniżenie ilości węgli do 50 g dziennie i adaptacji organizmu do nowego trybu pracy, można nieco podnieść ich ilość (do około 100 g, im ktoś bardziej aktywny i wytrenowany, tym więcej może ich zjeść). Trzeba jednak uważać, by nie przesadzić, bo organizm wyjdzie z ketozy. Białko przyjmujemy w standardowej ilości około 2 g na 1 kg masy ciała, a resztę kalorii w menu dostarcza tłuszcz, stanowiąc w menu zdecydowaną większość.

3. Odrzuć pokusę

Dieta ketogeniczna nie zwalnia Cię z obowiązku jedzenia warzyw. Wbrew pozorom, mając do dyspozycji 50-100 g węgli dziennie, można zmieścić ich w menu całkiem sporo. Oczywiście pod warunkiem, że dostępnej puli nie zmarnujesz na piwko lub inne bardzo przyjemne, ale niespecjalnie odżywcze smakołyki. Jeśli keto ma być zdrowe, musisz być silny.

PRZECZYTAJ: 7 warzyw, których nie jesz, a powinieneś

4. Spalaj się

Na początku waga leci w oczach, ale to nie tkanka tłuszczowa, tylko woda ze spalanego glikogenu. Generalnie w keto nie ma nic magicznego – jeśli będzie defi  cyt kaloryczny, zaczniesz spalać oponkę, jeżeli nie, nic z tego. Dobrze zaprojektowane badania nie pokazują wyższości keto w redukcji nad dietą o wy-sokiej zawartości węglowoda-nów (jeśli w obu jest tyle samo protein).

5. Nie tylko mięso

Dieta ketogeniczna w często spotykanej wersji „tylko kar-kówka i boczek” nie jest dobrym rozwiązaniem, bo doprowadzi z czasem do niedoboru ważnych składników odżywczych, np. błonnika. I raczej nie daje nadziei na korzyści zdrowotne, które sugerują niektóre badania: redukcję stanów zapalnych, poprawę profilu lipidowego krwi czy zmniejszenie ryzyka chorób neuredegeneracyjnych.