Mięso: czy wiesz co jesz?

Ale możesz też kupić np. kiełbasę krakowską, której walorami zachwycają się Francuzi (jak wiadomo, wybredni smakowo), świetny salceson, za który zapłacisz więcej niż za cielęcinę, czy też doskonałą wołowinę, którą możesz kupować, mimo że tu i ówdzie pokazują w mięsie pazury, kopyta i inne atrakcje.

Musisz tylko wiedzieć: w jakich sklepach kupować, jak czytać etykiety, umieć złamać zawarte na nich szyfry i finito. A potem już możesz przestać myśleć.. Tylko smakować…

Nie kupuj taniego! Kilogram kiełbasy może kosztować od 8 do 45 zł, a szynki od 18 do 100 zł. Produkty tanie to zwyczajne szarlataństwo i należy się ich wystrzegać! Do ich produkcji używa się gorszych surowców. Przyzwoity poziom cenowy dla kiełbasy to 20 zł/kg, a dla szynki 35zł.

Czytaj etykiety. Symbole MDOM i MOM oznaczają mięso oddzielone mechanicznie, dużo gorszej jakości. Najczęściej są używane przy produkcji parówek czy pasztetów. Jeśli produkt zawiera koszenilę, znaczy, że jest bardzo tłusty, a ów barwnik ma sprawić, by wyglądał chudo.

Z kolei karageny, błonnik i skrobia mogą świadczyć, że szynka została napompowana wodą, a te cuda mają tę wodę zatrzymać i poprawić konsystencję.

Oceniaj na oko. Wybieraj szynki o nieregularnym kształcie, w którym widać włókna mięśniowe, pasma tłuszczu, pęknięcia i inne niedoskonałości. Idealny wygląd to wygląd poprawiony!

Sprawdzaj źródło! Jeśli kupujesz na obwoźnych bazarach, nigdy nie masz pewności, czy zwierzę, od którego pochodzi mięso, zostało należycie przebadane. Szczególnie należy uważać na dziczyznę. Jeśli Twój sąsiad myśliwy odstąpi Ci kawałek mięsa z upolowanego dzika, upewnij się, czy widział je weterynarz.

Kupuj paczkowane. To, że coś leży w ladzie chłodniczej, wcale nie oznacza, że jest świeże. Większość markowych producentów inwestuje duże pieniądze w nowoczesne systemy pakowania, pozwalające dostarczyć świeży produkt. No i masz tam datę przydatności do spożycie.

Wybieraj częściej mięso czerwone. Popularny drób może zawierać niedozwolone hormony wzrostu i antybiotyki, które pozwalają skrócić okres odchowu ptaków. Produkcja wołowiny i wieprzowiny trwa dłużej, co powoduje, że takie niedozwolone praktyki się nie opłacają.

Od zagrody do widelca – słowem Quality Meat Program. Mięso, które na opakowaniu ma taki znak, to sygnał, że kupujesz wołowinę, która jest przebadana na każdym etapie produkcji. Program wymaga od producentów, by dobierali rasę bydła, umożliwili mu wolny wybieg i stosowali odpowiednią paszę.

Mięso musi być pakowane i przechowywane wyłącznie wg rygorystycznych reguł. Młode bydło musi być karmione paszą pozbawioną antybiotyków czy hormonów przyspieszających wzrost. By skrócić czas leżenia w chłodni i transportu, mięsa nie kupisz w detalicznych sklepach, tylko w jednej sieci – Makro.

Samo zdrowie? Wygląda na to, że utożsamiany z peerelowską biedą salceson może być niezły pod względem smaku i wartości odżywczych. Pod warunkiem że kupujesz ten droższy. Jakość również i tu zależy od surowców, jakie zostały wykorzystane przy produkcji: im więcej mięsa, tym droższy. 25 zł/kg to sporo, ale masz gwarancję jakości.

Salceson to głównie głowizny wieprzowe, wołowe lub cielęce, przeważnie ze skórki i mięsa z policzków. A to mięso jest jednym z najsmaczniejszych i najbardziej delikatnych. Do tego oczywiście dodatek tłuszczu, podrobów, krwi, czasem kaszy manny i przypraw.

MH 09/2013